اثرات سطوح مختلف کودهای نیتروژن وفسفر بر ارزش غذایی سیلاژ گلرنگ

هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر کودهاینیتروژنوفسفربرترکیب شیمیایی و فراسنجه های تجزیه پذیری علوفه و سیلاژگلرنگ(carthamus tinctorius. l) بود. علوفه گلرنگ در مرحله گلدهی برداشت و با استفاده از دستگاه خرد کن به قطعات 5-3 سانتی متری خرد شد و سپس در سیلوهای آزمایشی برای مدت 60 روز ذخیره شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- علوفه کوددهی نشده (شاهد)، 2- علوفه کوددهی شده با فسفر (100 کیلوگرمدرهکتار) ، 3- علوفه کوددهی شده با نیتروژن (300 کیلوگرمدرهکتار) و 4- علوفه کوددهی شده با نیتروژن و فسفر (300 کیلوگرم نیتروژن و 100کیلوگرم فسفر در هکتار). اثر کود نیتروژن و فسفر بر کاهش ماده خشک، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی و افزایش خاکستر، کلسیم و فسفر سیلاژ معنی دار بود (05/0>p). کود نیتروژن باعث افزایش معنی دار پروتئین خام، نیتروژنغیرپروتئینی، پروتئین محلول در بافر فسفات بورات و کاهش نیتروژن نامحلولدرشویندهاسیدی سیلاژ شد (05/0>p). کود نیتروژن و فسفر باعث افزایش معنی دار (05/0>p) تجزیه پذیری شکمبه ای ماده خشک سیلاژ شد. بالاترینمیزانتولیدگازبعد از96ساعتانکوباسیونمربوطبه تیمار 4 وکمترینآنمربوطبه تیمار1 بود. اثر کود نیتروژن و فسفر بر میزانتولیدگاز علوفه و سیلاژ معنی دار بود. کوددهی با نیتروژن و فسفر موجب افزایشمعنی دار (05/0>p) گازتولیدیحاصلازبخش نامحلول (b)، ثابت نرخ تولید گاز (c)و نیز انرژی قابل متابولیسم و ماده آلی قابل هضم سیلاژ شد. در کل، کوددهی علوفه گلرنگ با نیتروژن و فسفر موجب تولید علوفه ی با کیفیت برتر برای تهیه ی سیلاژ شد و سیلاژ حاصله از پتانسیل تجزیه پذیری بالاتری برخوردار بود. واژه های کلیدی: بخش های نیتروژن دار، تجزیه پذیری شکمبه ای، تولید گاز، علوفه گلرنگ